بررسی هیوندای سانتا کروز 2022 | بررسی تخصصی و تصاویر کابین

ما هنوز با فورد ماوریک 2022، دیگر پیکاپ کامپکت جدید ، رانندگی نکرده‌ایم، اما از آنچه تاکنون دیده‌ایم تحت تأثیر قرار گرفته‌ایم. هیوندای سانتا کروز 2022 روشی ممتازتر و غیر متعارف‌تر دارد، اما به نظر می‌رسد با رقابت هیوندای و شاسی‌بلندهای کامپکت و سایز متوسط ​​دیگر برندها به جای پیکاپ‌های سنتی (یا کمتر سنتی) روبرو شود.

سال‌هاست که ایده یک وانت هیوندای را اذیت کرده‌ایم و حالا بالاخره اینجاست: هیوندای سانتا کروز 2022. جز … هیوندای آن را پیکاپ نمی نامد. نه، به گفته این خودروساز، سانتا کروز یک خودروی ماجراجویی اسپرت است (با خودروی اسپورت اکتیویتی اشتباه نشود، چیزی که BMW همیشه شاسی بلندهای خود نامیده است). اما من به شما اجازه خواهم داد که در مورد یک راز کوچک صحبت کنید. بیا نزدیکتر.خب، برای راز آماده هستید؟

این یک پیکاپ است.

هیوندای تقریباً همه چیز را در پیکاپ سانتا کروز 2022 نشان می دهد: اندازه، قدرت، یدک کش

به هر حال این یک پیکاپ در کتاب من است. اگر وسیله نقلیه ای تخت وانت داشته باشد، پیکاپ است. (من خواهم نه بحث کنید که آیا هات داگ یک ساندویچ است یا اینکه غلات و شیر سوپ است.) این به هیچ وجه چیز بدی نیست. ما در مورد یک وانت کامپکت یکپارچه دیگر، فورد ماوریک 2022 بسیار هیجان زده هستیم، و هوندا ریج لاین یک بدنه کمتر سنتی، در تست های مقایسه پیکاپ های سایز متوسط ​​ما، به طور مداوم بهترین پایان دهنده است، اگر نگوییم برنده.

سانتا کروز در مقایسه با Maverick یا Ridgeline حتی کمتر شبیه یک پیکاپ به نظر می رسد، به نظر می رسد که بیشتر یک شاسی بلند سایز متوسط ​​با تخت است. و بین ظاهر آن و عدم تمایل هیوندای برای نامیدن آن وانت، احساس می‌کنم سانتا کروز انتخاب رقابتی‌تری در میان خریداران شاسی بلند خواهد بود، نه آنهایی که به دنبال پیکاپ هستند – و با رانندگی آن، سانتا را پیدا کردم. کروز یک انتخاب عجیب اما قانع کننده است.

کوچک در اندازه، ترفند در ویژگی های خارج

از نظر بصری، Hyundai Santa Cruz 2022 چیزی شبیه به شورلت بهمنی مدرن و جمع و جور است، هرچند من می گویم که فکر نمی کنم عکس ها عدالت را رعایت کنند. در شخص بسیار جذاب تر است، اگر کمی غیر معمول به نظر برسد. من همچنین قدردانی می‌کنم که در حالی که کناره‌های سانتا کروز دارای خطوط تند و تندیس‌شده است، ظاهر «از پیش فرورفته» سدان النترا هیوندای یا شاسی بلند توسان را ندارد.چیزی که سانتا کروز نیز حداقل در حوزه پیکاپ ها فاقد آن است، اندازه است. از سپر به سپر دیگر 4 اینچ کوتاهتر از فورد ماوریک و بیش از یک فوت کوتاهتر از هوندا ریج لاین است. ما در جای دیگری تفکیک دقیق تری از اندازه آن انجام داده ایم، که باید آن را بررسی کنید، اما نکته کلیدی این است: بزرگ به نظر نمی رسد.

تخت سانتا کروز نیز بزرگ نیست، زمانی که درب صندوق عقب بسته است، بیش از 4 فوت طول دارد و با درب عقب کاملاً پایین، بیش از 6 فوت طول دارد. درب عقب همچنین می تواند موقعیت متوسطی را برای حمل ورق های تخته سه لا یا دیوار خشک 4 در 8 فوت داشته باشد. عمق بستر 19.2 اینچ است و عرض آن از نزدیک به 54 اینچ در عریض ترین تا تقریباً 43 اینچ بین محفظه چرخ ها متغیر است.

هیوندای برای جبران اندازه کوچک تخت (حتی اگر به احتمال زیاد برای مصرف کننده معمولی تخت کافی باشد)، تعدادی از ویژگی های ترفند را اضافه کرد. قابل توجه ترین پوشش یکپارچه تونیو جمع شونده نصب شده در کارخانه است (با تریم پایه SE موجود نیست، اما در SEL و استاندارد در SEL Premium و Limited موجود است) که به راحتی باز و بسته می شود. همچنین یک بند به روکش متصل است تا به بسته شدن آن کمک کند. در خودروی آزمایشی ما، برای جلوگیری از گم شدن تسمه در پشت تخت، به تخت بسته شده بود، اگرچه نمی‌دانم اگر تخت پر از وسایل باشد، بهترین راه برای نگهداری آن چیست. اگر بریده شود، ممکن است مانع شود. بدون گیره، ممکن است در محموله گم شود.

این تخت همچنین دارای یک محفظه ذخیره سازی زیر زمینی قابل قفل شدن با شمع های تخلیه است که واقعاً نشان دهنده این است که سانتا کروز یک پیکاپ است: مالکان می توانند آن را به یک مهمانی در صندوق عقب ببرند و یکی از محفظه های آن را با یخ و شش بسته نوشابه های گازدار پر کنند. . محفظه های جانبی قابل قفل اضافی وجود دارد که یکی از آنها می تواند به یک پریز برق اختیاری 115 ولتی با جریان کم و همچنین نور LED در بالای تخت و در هر طرف مجهز شود. برای بهبود دسترسی به تخت، پله هایی در گوشه های سپر عقب تعبیه شده است. لوازم جانبی متعدد کارخانه و پس از فروش نیز در دسترس خواهد بود.

همه این ابزارها ممکن است برای تکان دادن پیکاپ‌های پیکاپ کافی نباشد، اما یک سانتافه با فضای بار عقب قابل قفل شدن و بادوام‌تر پیشنهادی فریبنده است.

هیوندای همچنین تعداد زیادی “تخم مرغ عید پاک” را در نمای بیرونی سانتا کروز قرار داده است، اگرچه آنها به خوبی پنهان نیستند. خطوط سانتا کروز روی قالب‌های گلگیر، قالب‌گیری سپر عقب و قالب‌گیری بالای کناره‌های تخت وجود دارد.

یک کابین ضد شهود در داخل

در داخل سانتا کروز، برخی از نشانه های مدرن هیوندای را خواهید دید. کیفیت مواد مناسب بود و در لیمیتد برتری که من رانندگی کردم کمی مجلل احساس می‌شد، و طرح‌بندی کنترل بصری است. هیوندای حتی به سانتا کروز یک انتخابگر دنده سنتی به جای انتخابگر دکمه ای که در برخی دیگر از خودروهایش یافت می شود، داد. من آن را ترجیح می دهم زیرا شهودی تر است و طراحی دکمه ای هرگز واقعاً در فضا صرفه جویی نمی کند.متأسفانه، بسیاری از این احساس کیفیت فقط تا عمق پوست است. سطوح ممکن است در لمس نرم باشند، اما فاقد لایه های زیرین، به ویژه قسمت های بالایی درهای جلو هستند. کیفیت در صندلی عقب کاهش می یابد، جایی که حتی مواد نرم با پلاستیک سخت جایگزین می شود. فضای ذخیره سازی کابین نیز به طرز شگفت انگیزی حداقل است. یک سطل با اندازه مناسب بین صندلی‌های جلو وجود دارد، اما فقط چند مکعب کوچک در جلوی آن وجود دارد، و بیشتر فضای ذخیره‌سازی جلوی انتخابگر دنده توسط پد شارژ بی‌سیم اشغال می‌شود.یکی دیگر از ویژگی های عجیب سانتا کروز، اگرچه در میان هیوندای ها منحصر به فرد نیست، این است که صفحه نمایش لمسی استاندارد 8 اینچی دارای اپل کارپلی بی سیم و اندروید اتو است، اما نمایشگر 10.25 اینچی در لیمیتد می تواند از این عملکردها فقط از طریق اتصال سیمی استفاده کند. حتی عجیب‌تر، مدلی با صفحه‌نمایش 8 اینچی ممکن است پد شارژ دستگاه بی‌سیم نداشته باشد، در حالی که در مدل‌هایی که CarPlay بی‌سیم یا Android Auto ندارند، یکی استاندارد است. من فقط توانستم صفحه نمایش 10.25 اینچی را تجربه کنم و از آن طرفدار باقی بمانم، زیرا قبلاً از آن در سایر وسایل نقلیه هیوندای استفاده کرده بودم. گرافیک واضح و واضح است و منوها بصری هستند.

فناوری بیشتر به جای یک صفحه ابزار دیجیتال 10.25 اینچی به جای سنج های معمولی سطح تریم پایه – استاندارد در SEL Premium و Limited و اختیاری در SEL است. گرافیک واضح است و کار با سیستم منو در اینجا نیز آسان است، اگرچه در رانندگی کوتاهم، من طرفدار صفحه نمایش تخت بدون کاپوت سنتی به سبک کابین خلبان نبودم. این احتمالاً چیزی است که من به سرعت به آن عادت می کنم، اما با توجه به انتخاب، ترجیح می دهم پوشش سنتی داشته باشم.

فیل در اتاق از دکمه های لمسی خازنی برای صدا، ناوبری و کنترل آب و هوا به جای دکمه های فیزیکی استفاده می کند. چیدمان و طراحی شبیه به توسان است و اگرچه ممکن است مدرن به نظر برسد (و باعث صرفه جویی در هزینه هیوندای شود)، استفاده از آنها سخت تر است، مصرف کنندگان به طور مداوم آنها را دوست ندارند و ناحیه کنترل پس از اثر انگشت و لکه پوشانده می شود. استفاده مختصر برخی از کنترل‌های فیزیکی برای ویژگی‌هایی مانند صندلی‌های دارای گرمکن و تهویه وجود دارد، و کنترل‌های فیزیکی اضافی برای صدای روی فرمان وجود دارد، اما کنترل‌های خازنی همچنان تشدید می‌شوند.

در صندلی عقب، فضای کافی برای سر و شانه برای بزرگسالان بزرگ وجود دارد، اما طبقه بالای صندلی عقب، زانوهای من را در موقعیتی بسیار بالا قرار می‌دهد و آنقدر که انتظار داشتم فضای پا وجود نداشت. خط کمربند بالا باعث ایجاد شیشه‌های عقب کوچک نیز می‌شود که می‌تواند احساس تنگی را در پشت ایجاد کند. حداقل تریم لیمیتد دو درگاه USB اضافی فقط برای شارژ برای سرنشینان عقب (یا سرنشینان جلویی خوشحال از دستگاه) دارد.